Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | praegnor |
| II sing. | praegnāris, praegnāre |
| III sing. | praegnātur |
| I plur. | praegnāmur |
| II plur. | praegnamĭni |
| III plur. | praegnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praegnābar |
| II sing. | praegnabāris, praegnabāre |
| III sing. | praegnabātur |
| I plur. | praegnabāmur |
| II plur. | praegnabamĭni |
| III plur. | praegnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praegnābor |
| II sing. | praegnabĕris, praegnabĕre |
| III sing. | praegnabĭtur |
| I plur. | praegnabĭmur |
| II plur. | praegnabimĭni |
| III plur. | praegnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praegnatus, –a, –um sum |
| II sing. | praegnatus, –a, –um es |
| III sing. | praegnatus, –a, –um est |
| I plur. | praegnati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praegnati, –ae, –a estis |
| III plur. | praegnati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praegnatus, –a, –um eram |
| II sing. | praegnatus, –a, –um eras |
| III sing. | praegnatus, –a, –um erat |
| I plur. | praegnati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praegnati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praegnati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praegnatus, –a, –um ero |
| II sing. | praegnatus, –a, –um eris |
| III sing. | praegnatus, –a, –um erit |
| I plur. | praegnati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praegnati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praegnati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praegner |
| II sing. | praegnēris, praegnēre |
| III sing. | praegnētur |
| I plur. | praegnēmur |
| II plur. | praegnemĭni |
| III plur. | praegnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praegnārer |
| II sing. | praegnarēris, praegnarēre |
| III sing. | praegnarētur |
| I plur. | praegnarēmur |
| II plur. | praegnaremĭni |
| III plur. | praegnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praegnatus, –a, –um sim |
| II sing. | praegnatus, –a, –um sis |
| III sing. | praegnatus, –a, –um sit |
| I plur. | praegnati, –ae, –a simus |
| II plur. | praegnati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praegnati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praegnatus, –a, –um essem |
| II sing. | praegnatus, –a, –um esses |
| III sing. | praegnatus, –a, –um esset |
| I plur. | praegnati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praegnati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praegnati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praegnāre |
| II plur. | praegnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praegnātor |
| III sing. | praegnātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praegnantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praegnatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praegnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praegnatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praegnati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praegnatum esse |
| GERUNDIVO |
| praegnandus, –a, –um |
| SUPIN |
| praegnatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEGNOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
