Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | praegracilis |
Gen. | praegracilis |
Dat. | praegracili |
Acc. | praegracilem |
Abl. | praegracili |
Voc. | praegracilis |
PLURIEL |
Nom. | praegraciles |
Gen. | praegracilĭum |
Dat. | praegracilĭbus |
Acc. | praegraciles |
Abl. | praegracilĭbus |
Voc. | praegraciles |
SINGULIER |
Nom. | praegracilis |
Gen. | praegracilis |
Dat. | praegracili |
Acc. | praegracilem |
Abl. | praegracili |
Voc. | praegracilis |
PLURIEL |
Nom. | praegraciles |
Gen. | praegracilĭum |
Dat. | praegracilĭbus |
Acc. | praegraciles |
Abl. | praegracilĭbus |
Voc. | praegraciles |
SINGULIER |
Nom. | praegracile |
Gen. | praegracilis |
Dat. | praegracili |
Acc. | praegracile |
Abl. | praegracili |
Voc. | praegracile |
PLURIEL |
Nom. | praegracilĭa |
Gen. | praegracilĭum |
Dat. | praegracilĭbus |
Acc. | praegracilĭa |
Abl. | praegracilĭbus | |