Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | praegrădor |
II sing. | praegrădāris, praegrădāre |
III sing. | praegrădātur |
I plur. | praegrădāmur |
II plur. | praegrădamĭni |
III plur. | praegrădantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praegrădābar |
II sing. | praegrădabāris, praegrădabāre |
III sing. | praegrădabātur |
I plur. | praegrădabāmur |
II plur. | praegrădabamĭni |
III plur. | praegrădabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praegrădābor |
II sing. | praegrădabĕris, praegrădabĕre |
III sing. | praegrădabĭtur |
I plur. | praegrădabĭmur |
II plur. | praegrădabimĭni |
III plur. | praegrădabuntur |
PARFAIT |
I sing. | sum |
II sing. | es |
III sing. | est |
I plur. | sumus |
II plur. | estis |
III plur. | sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | eram |
II sing. | eras |
III sing. | erat |
I plur. | eramus |
II plur. | eratis |
III plur. | erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ero |
II sing. | eris |
III sing. | erit |
I plur. | erimus |
II plur. | eritis |
III plur. | erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praegrăder |
II sing. | praegrădēris, praegrădēre |
III sing. | praegrădētur |
I plur. | praegrădēmur |
II plur. | praegrădemĭni |
III plur. | praegrădentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praegrădārer |
II sing. | praegrădarēris, praegrădarēre |
III sing. | praegrădarētur |
I plur. | praegrădarēmur |
II plur. | praegrădaremĭni |
III plur. | praegrădarentur |
PARFAIT |
I sing. | sim |
II sing. | sis |
III sing. | sit |
I plur. | simus |
II plur. | sitis |
III plur. | sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | essem |
II sing. | esses |
III sing. | esset |
I plur. | essemus |
II plur. | essetis |
III plur. | essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praegrădāre |
II plur. | praegrădamĭni |
FUTUR |
II sing. | praegrădātor |
III sing. | praegrădātor |
II plur. | |
III plur. | praegrădantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
|
INFINITO |
PRÉSENT |
praegrădāri |
PARFAIT |
Singolare: | |
Plurale: | |
FUTUR |
|
GERUNDIVO |
praegrădandus, a, um | |