Déclinaison / Conjugueur latin
praehĭbĕor - Diathèse passive
(praehĭbĕo, praehĭbes, praehibui, praehĭbēre, praehibitum)
verbe transitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praehĭbĕor |
| II sing. | praehĭbēris, praehĭbēre |
| III sing. | praehĭbētur |
| I plur. | praehĭbēmur |
| II plur. | praehĭbemĭni |
| III plur. | praehĭbentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praehĭbēbar |
| II sing. | praehĭbebāris |
| III sing. | praehĭbebātur |
| I plur. | praehĭbebāmur |
| II plur. | praehĭbebamĭni |
| III plur. | praehĭbebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praehĭbēbor |
| II sing. | praehĭbebĕris, praehĭbebĕre |
| III sing. | praehĭbebĭtur |
| I plur. | praehĭbebĭmur |
| II plur. | praehĭbebimĭni |
| III plur. | praehĭbebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praehibitus, –a, –um sum |
| II sing. | praehibitus, –a, –um es |
| III sing. | praehibitus, –a, –um est |
| I plur. | praehibiti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praehibiti, –ae, –a estis |
| III plur. | praehibiti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praehibitus, –a, –um eram |
| II sing. | praehibitus, –a, –um eras |
| III sing. | praehibitus, –a, –um erat |
| I plur. | praehibiti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praehibiti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praehibiti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praehibitus, –a, –um ero |
| II sing. | praehibitus, –a, –um eris |
| III sing. | praehibitus, –a, –um erit |
| I plur. | praehibiti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praehibiti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praehibiti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praehĭbĕar |
| II sing. | praehĭbeāris, praehĭbeāre |
| III sing. | praehĭbeātur |
| I plur. | praehĭbeāmur |
| II plur. | praehĭbeamĭni |
| III plur. | praehĭbeantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praehĭbērer |
| II sing. | praehĭberēris, praehĭberēre |
| III sing. | praehĭberētur |
| I plur. | praehĭberēmur |
| II plur. | praehĭberemĭni |
| III plur. | praehĭberentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praehibitus, –a, –um sim |
| II sing. | praehibitus, –a, –um sis |
| III sing. | praehibitus, –a, –um sit |
| I plur. | praehibiti, –ae, –a simus |
| II plur. | praehibiti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praehibiti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praehibitus, –a, –um essem |
| II sing. | praehibitus, –a, –um esses |
| III sing. | praehibitus, –a, –um esset |
| I plur. | praehibiti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praehibiti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praehibiti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praehĭbēre |
| II plur. | praehĭbemĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praehĭbētor |
| III sing. | praehĭbētor |
| II plur. | – |
| III plur. | praehĭbentor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praehibitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praehĭbēri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praehibitus, –a, –um esse |
| Plurale: | praehibiti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praehibitum esse |
| GERUNDIVO |
| praehĭbendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praehibitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEHIBEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
