Déclinaison / Conjugueur latin
praelĭgor - Diathèse passive
(praelĭgo, praelĭgas, praeligavi, praelĭgāre, praeligatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praelĭgor |
| II sing. | praelĭgāris, praelĭgāre |
| III sing. | praelĭgātur |
| I plur. | praelĭgāmur |
| II plur. | praelĭgamĭni |
| III plur. | praelĭgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praelĭgābar |
| II sing. | praelĭgabāris, praelĭgabāre |
| III sing. | praelĭgabātur |
| I plur. | praelĭgabāmur |
| II plur. | praelĭgabamĭni |
| III plur. | praelĭgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praelĭgābor |
| II sing. | praelĭgabĕris, praelĭgabĕre |
| III sing. | praelĭgabĭtur |
| I plur. | praelĭgabĭmur |
| II plur. | praelĭgabimĭni |
| III plur. | praelĭgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeligatus, –a, –um sum |
| II sing. | praeligatus, –a, –um es |
| III sing. | praeligatus, –a, –um est |
| I plur. | praeligati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praeligati, –ae, –a estis |
| III plur. | praeligati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeligatus, –a, –um eram |
| II sing. | praeligatus, –a, –um eras |
| III sing. | praeligatus, –a, –um erat |
| I plur. | praeligati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praeligati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praeligati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeligatus, –a, –um ero |
| II sing. | praeligatus, –a, –um eris |
| III sing. | praeligatus, –a, –um erit |
| I plur. | praeligati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praeligati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praeligati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praelĭger |
| II sing. | praelĭgēris, praelĭgēre |
| III sing. | praelĭgētur |
| I plur. | praelĭgēmur |
| II plur. | praelĭgemĭni |
| III plur. | praelĭgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praelĭgārer |
| II sing. | praelĭgarēris, praelĭgarēre |
| III sing. | praelĭgarētur |
| I plur. | praelĭgarēmur |
| II plur. | praelĭgaremĭni |
| III plur. | praelĭgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeligatus, –a, –um sim |
| II sing. | praeligatus, –a, –um sis |
| III sing. | praeligatus, –a, –um sit |
| I plur. | praeligati, –ae, –a simus |
| II plur. | praeligati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praeligati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeligatus, –a, –um essem |
| II sing. | praeligatus, –a, –um esses |
| III sing. | praeligatus, –a, –um esset |
| I plur. | praeligati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praeligati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praeligati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praelĭgāre |
| II plur. | praelĭgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praelĭgātor |
| III sing. | praelĭgātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praelĭgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praeligatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praelĭgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praeligatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praeligati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praeligatum esse |
| GERUNDIVO |
| praelĭgandus, –a, –um |
| SUPIN |
| praeligatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAELIGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
