Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | praelĭnor |
II sing. | praelĭnĕris, praelĭnĕre |
III sing. | praelĭnĭtur |
I plur. | praelĭnĭmur |
II plur. | praelĭnimĭni |
III plur. | praelĭnuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | praelĭnēbar |
II sing. | praelĭnebāris, praelĭnebāre |
III sing. | praelĭnebātur |
I plur. | praelĭnebāmur |
II plur. | praelĭnebamĭni |
III plur. | praelĭnebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praelĭnar |
II sing. | praelĭnēris, praelĭnēre |
III sing. | praelĭnētur |
I plur. | praelĭnēmur |
II plur. | praelĭnemĭni |
III plur. | praelĭnentur |
PARFAIT |
I sing. | praelitus, a, um sum |
II sing. | praelitus, a, um es |
III sing. | praelitus, a, um est |
I plur. | praeliti, ae, a sumus |
II plur. | praeliti, ae, a estis |
III plur. | praeliti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praelitus, a, um eram |
II sing. | praelitus, a, um eras |
III sing. | praelitus, a, um erat |
I plur. | praeliti, ae, a eramus |
II plur. | praeliti, ae, a eratis |
III plur. | praeliti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praelitus, a, um ero |
II sing. | praelitus, a, um eris |
III sing. | praelitus, a, um erit |
I plur. | praeliti, ae, a erimus |
II plur. | praeliti, ae, a eritis |
III plur. | praeliti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praelĭnar |
II sing. | praelĭnāris, praelĭnāre |
III sing. | praelĭnātur |
I plur. | praelĭnāmur |
II plur. | praelĭnamĭni |
III plur. | praelĭnantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praelĭnĕrer |
II sing. | praelĭnerēris, praelĭnerēre |
III sing. | praelĭnerētur |
I plur. | praelĭnerēmur |
II plur. | praelĭneremĭni |
III plur. | praelĭnerentur |
PARFAIT |
I sing. | praelitus, a, um sim |
II sing. | praelitus, a, um sis |
III sing. | praelitus, a, um sit |
I plur. | praeliti, ae, a simus |
II plur. | praeliti, ae, a sitis |
III plur. | praeliti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praelitus, a, um essem |
II sing. | praelitus, a, um esses |
III sing. | praelitus, a, um esset |
I plur. | praeliti, ae, a essemus |
II plur. | praeliti, ae, a essetis |
III plur. | praeliti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praelĭnĕre |
II plur. | praelĭnimĭni |
FUTUR |
II sing. | praelĭnĭtor |
III sing. | praelĭnĭtor |
II plur. | |
III plur. | praelĭnuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praelitus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praelĭni |
PARFAIT |
Singolare: | praelitus, a, um esse |
Plurale: | praeliti, ae, a esse |
FUTUR |
praelitum esse |
GERUNDIVO |
praelĭnendus, a, um |
SUPIN |
praelitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAELINOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|