Déclinaison / Conjugueur latin
praelior - Diathèse active
(praelior, praeliāris, praeliāri, praeliatus, praeliatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | praelior |
II sing. | praeliāris, praeliāre |
III sing. | praeliātur |
I plur. | praeliāmur |
II plur. | praeliamĭni |
III plur. | praeliantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praeliābar |
II sing. | praeliabāris, praeliabāre |
III sing. | praeliabātur |
I plur. | praeliabāmus |
II plur. | praeliabamĭni |
III plur. | praeliantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praeliābor |
II sing. | praeliabĕris, praeliabĕre |
III sing. | praeliabĭtur |
I plur. | praeliabĭmur |
II plur. | praeliabimĭni |
III plur. | praeliabuntur |
PARFAIT |
I sing. | praeliatus, a, um sum |
II sing. | praeliatus, a, um es |
III sing. | praeliatus, a, um est |
I plur. | praeliati, ae, a sumus |
II plur. | praeliati, ae, a estis |
III plur. | praeliati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praeliatus, a, um eram |
II sing. | praeliatus, a, um eras |
III sing. | praeliatus, a, um erat |
I plur. | praeliati, ae, a eramus |
II plur. | praeliati, ae, a eratis |
III plur. | praeliati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praeliatus, a, um ero |
II sing. | praeliatus, a, um eris |
III sing. | praeliatus, a, um erit |
I plur. | praeliati, ae, a erimus |
II plur. | praeliati, ae, a eritis |
III plur. | praeliati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praelier |
II sing. | praeliēris, praeliēre |
III sing. | praeliētur |
I plur. | praeliēmur |
II plur. | praeliemĭni |
III plur. | praelientur |
IMPARFAIT |
I sing. | praeliārer |
II sing. | praeliarēris, praeliarēre |
III sing. | praeliarētur |
I plur. | praeliāremur |
II plur. | praeliaremĭni |
III plur. | praeliarentur |
PARFAIT |
I sing. | praeliatus, a, um sim |
II sing. | praeliatus, a, um sis |
III sing. | praeliatus, a, um sit |
I plur. | praeliati, ae, a simus |
II plur. | praeliati, ae, a sitis |
III plur. | praeliati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praeliatus, a, um essem |
II sing. | praeliatus, a, um esses |
III sing. | praeliatus, a, um esset |
I plur. | praeliati, ae, a essemus |
II plur. | praeliati, ae, a essetis |
III plur. | praeliati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praeliāre |
II plur. | praeliamĭni |
FUTUR |
II sing. | praeliātor |
III sing. | praeliātor |
II plur. | |
III plur. | praeliantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
praeliāri |
PARFAIT |
Singolare: | praeliatus, a, um esse |
Plurale: | praeliati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | praeliatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | praeliatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
praelians, antis |
FUTUR |
praeliatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | praeliatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | praeliandi |
Datif: | praeliando |
Accusatif: | praeliandum |
Ablatif: | praeliando |
|
GERUNDIVO |
|
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAELIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|