GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praelūdor - Diathèse passive

(praelūdo, praelūdis, praelusi, praelūdĕre, praelusum)

verbe transitif e intransitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praelūdor
 II sing. praelūdĕris, praelūdĕre
 III sing. praelūdĭtur
 I plur. praelūdĭmur
 II plur. praelūdimĭni
 III plur. praelūduntur
IMPARFAIT
 I sing. praelūdēbar
 II sing. praelūdebāris, praelūdebāre
 III sing. praelūdebātur
 I plur. praelūdebāmur
 II plur. praelūdebamĭni
 III plur. praelūdebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praelūdar
 II sing. praelūdēris, praelūdēre
 III sing. praelūdētur
 I plur. praelūdēmur
 II plur. praelūdemĭni
 III plur. praelūdentur
PARFAIT
 I sing. praelusus, –a, –um sum
 II sing. praelusus, –a, –um es
 III sing. praelusus, –a, –um est
 I plur. praelusi, –ae, –a sumus
 II plur. praelusi, –ae, –a estis
 III plur. praelusi, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praelusus, –a, –um eram
 II sing. praelusus, –a, –um eras
 III sing. praelusus, –a, –um erat
 I plur. praelusi, –ae, –a eramus
 II plur. praelusi, –ae, –a eratis
 III plur. praelusi, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praelusus, –a, –um ero
 II sing. praelusus, –a, –um eris
 III sing. praelusus, –a, –um erit
 I plur. praelusi, –ae, –a erimus
 II plur. praelusi, –ae, –a eritis
 III plur. praelusi, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praelūdar
 II sing. praelūdāris, praelūdāre
 III sing. praelūdātur
 I plur. praelūdāmur
 II plur. praelūdamĭni
 III plur. praelūdantur
IMPARFAIT
 I sing. praelūdĕrer
 II sing. praelūderēris, praelūderēre
 III sing. praelūderētur
 I plur. praelūderēmur
 II plur. praelūderemĭni
 III plur. praelūderentur
PARFAIT
 I sing. praelusus, –a, –um sim
 II sing. praelusus, –a, –um sis
 III sing. praelusus, –a, –um sit
 I plur. praelusi, –ae, –a simus
 II plur. praelusi, –ae, –a sitis
 III plur. praelusi, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praelusus, –a, –um essem
 II sing. praelusus, –a, –um esses
 III sing. praelusus, –a, –um esset
 I plur. praelusi, –ae, –a essemus
 II plur. praelusi, –ae, –a essetis
 III plur. praelusi, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praelūdĕre
 II plur. praelūdĭmini
FUTUR
 II sing. praelūdĭtor
 III sing. praelūdĭtor
 II plur. –
 III plur. praelūduntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praelusus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praelūdi
PARFAIT
 Singolare: praelusus, –a, –um esse
 Plurale: praelusi, –ae, –a esse
FUTUR
 praelusum esse
GERUNDIVO
 praelūdendus, –a, –um
SUPIN
 praelusu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praelūdo praelum  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAELUDOR100}} ---CACHE---