Déclinaison / Conjugueur latin
praelūcĕor - Diathèse passive
(praelūcĕo, praelūces, praelūcēre, praeluxi)
verbe transitif e intransitif II conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praelūcĕor |
| II sing. | praelūcēris, praelūcēre |
| III sing. | praelūcētur |
| I plur. | praelūcēmur |
| II plur. | praelūcemĭni |
| III plur. | praelūcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praelūcēbar |
| II sing. | praelūcebāris, praelūcebāre |
| III sing. | praelūcebātur |
| I plur. | praelūcebāmur |
| II plur. | praelūcebamĭni |
| III plur. | praelūcebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praelūcēbor |
| II sing. | praelūcebĕris, praelūcebĕre |
| III sing. | praelūcebĭtur |
| I plur. | praelūcebĭmur |
| II plur. | praelūcebimĭni |
| III plur. | praelūcebuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | – sum |
| II sing. | – es |
| III sing. | – est |
| I plur. | – sumus |
| II plur. | – estis |
| III plur. | – sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | – eram |
| II sing. | – eras |
| III sing. | – erat |
| I plur. | – eramus |
| II plur. | – eratis |
| III plur. | – erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | – ero |
| II sing. | – eris |
| III sing. | – erit |
| I plur. | – erimus |
| II plur. | – eritis |
| III plur. | – erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praelūcĕar |
| II sing. | praelūceāris, praelūceāre |
| III sing. | praelūceātur |
| I plur. | praelūceāmur |
| II plur. | praelūceamĭni |
| III plur. | praelūceantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praelūcērer |
| II sing. | praelūcerēris, praelūcerēre |
| III sing. | praelūcerētur |
| I plur. | praelūcerēmur |
| II plur. | praelūceremĭni |
| III plur. | praelūcerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | – sim |
| II sing. | – sis |
| III sing. | – sit |
| I plur. | – simus |
| II plur. | – sitis |
| III plur. | – sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | – essem |
| II sing. | – esses |
| III sing. | – esset |
| I plur. | – essemus |
| II plur. | – essetis |
| III plur. | – essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praelūcēre |
| II plur. | praelūcemĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praelūcētor |
| III sing. | praelūcētor |
| II plur. | – |
| III plur. | praelūcentor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| – |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praelūcēri |
| PARFAIT |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| FUTUR |
| – |
| GERUNDIVO |
| praelūcendus, –a, –um |
| SUPIN |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAELUCEOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
