Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | praenĭtĕo |
| II sing. | praenĭtes |
| III sing. | praenĭtet |
| I plur. | praenĭtēmus |
| II plur. | praenĭtētis |
| III plur. | praenĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenĭtēbam |
| II sing. | praenĭtēbas |
| III sing. | praenĭtēbat |
| I plur. | praenĭtebāmus |
| II plur. | praenĭtebātis |
| III plur. | praenĭtēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praenĭtēbo |
| II sing. | praenĭtēbis |
| III sing. | praenĭtēbit |
| I plur. | praenĭtebĭmus |
| II plur. | praenĭtebĭtis |
| III plur. | praenĭtēbunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praenitui |
| II sing. | praenituisti |
| III sing. | praenituit |
| I plur. | praenituĭmus |
| II plur. | praenituistis |
| III plur. | praenituēreunt, praenituēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenituĕram |
| II sing. | praenituĕras |
| III sing. | praenituĕrat |
| I plur. | praenituerāmus |
| II plur. | praenituerātis |
| III plur. | praenituĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praenituĕro |
| II sing. | praenituĕris |
| III sing. | praenituĕrit |
| I plur. | praenituerĭmus |
| II plur. | praenituerĭtis |
| III plur. | praenituĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praenĭtĕam |
| II sing. | praenĭtĕas |
| III sing. | praenĭtĕat |
| I plur. | praenĭteāmus |
| II plur. | praenĭteātis |
| III plur. | praenĭtĕant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenĭtērem |
| II sing. | praenĭtēres |
| III sing. | praenĭtēret |
| I plur. | praenĭterēmus |
| II plur. | praenĭterētis |
| III plur. | praenĭtērent |
| PARFAIT |
| I sing. | praenituĕrim |
| II sing. | praenituĕris |
| III sing. | praenituĕrit |
| I plur. | praenituerĭmus |
| II plur. | praenituerĭtis |
| III plur. | praenituĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenituissem |
| II sing. | praenituisses |
| III sing. | praenituisset |
| I plur. | praenituissēmus |
| II plur. | praenituissētis |
| III plur. | praenituissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praenĭte |
| II plur. | praenĭtēte |
| FUTUR |
| II sing. | praenĭtēto |
| III sing. | praenĭtēto |
| II plur. | praenĭtetōte |
| III plur. | praenĭtento |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praenĭtens, –entis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praenĭtēre |
| PARFAIT |
| praenituisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praenĭtendi |
| Datif: | praenĭtendo |
| Accusatif: | ad praenĭtendum |
| Ablatif: | praenĭtendo |
| SUPIN |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAENITEO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
