Déclinaison / Conjugueur latin
praenoscor - Diathèse passive
(praenosco, praenoscis, praenovi, praenoscĕre, praenotum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praenoscor |
| II sing. | praenoscĕris, praenoscĕre |
| III sing. | praenoscĭtur |
| I plur. | praenoscĭmur |
| II plur. | praenoscimĭni |
| III plur. | praenoscuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenoscēbar |
| II sing. | praenoscebāris, praenoscebāre |
| III sing. | praenoscebātur |
| I plur. | praenoscebāmur |
| II plur. | praenoscebamĭni |
| III plur. | praenoscebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praenoscar |
| II sing. | praenoscēris, praenoscēre |
| III sing. | praenoscētur |
| I plur. | praenoscēmur |
| II plur. | praenoscemĭni |
| III plur. | praenoscentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praenotus, –a, –um sum |
| II sing. | praenotus, –a, –um es |
| III sing. | praenotus, –a, –um est |
| I plur. | praenoti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praenoti, –ae, –a estis |
| III plur. | praenoti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenotus, –a, –um eram |
| II sing. | praenotus, –a, –um eras |
| III sing. | praenotus, –a, –um erat |
| I plur. | praenoti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praenoti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praenoti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praenotus, –a, –um ero |
| II sing. | praenotus, –a, –um eris |
| III sing. | praenotus, –a, –um erit |
| I plur. | praenoti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praenoti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praenoti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praenoscar |
| II sing. | praenoscāris, praenoscāre |
| III sing. | praenoscātur |
| I plur. | praenoscāmur |
| II plur. | praenoscamĭni |
| III plur. | praenoscantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praenoscĕrer |
| II sing. | praenoscerēris, praenoscerēre |
| III sing. | praenoscerētur |
| I plur. | praenoscerēmur |
| II plur. | praenosceremĭni |
| III plur. | praenoscerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praenotus, –a, –um sim |
| II sing. | praenotus, –a, –um sis |
| III sing. | praenotus, –a, –um sit |
| I plur. | praenoti, –ae, –a simus |
| II plur. | praenoti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praenoti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praenotus, –a, –um essem |
| II sing. | praenotus, –a, –um esses |
| III sing. | praenotus, –a, –um esset |
| I plur. | praenoti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praenoti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praenoti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praenoscĕre |
| II plur. | praenoscimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praenoscĭtor |
| III sing. | praenoscĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praenoscuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praenotus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praenosci |
| PARFAIT |
| Singolare: | praenotus, –a, –um esse |
| Plurale: | praenoti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praenotum esse |
| GERUNDIVO |
| praenoscendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praenotu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAENOSCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
