Déclinaison / Conjugueur latin
praepĕdĭo - Diathèse active
(praepĕdĭo, praepĕdis, praepedii, praepĕdīre, praepeditum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praepĕdĭo |
| II sing. | praepĕdis |
| III sing. | praepĕdit |
| I plur. | praepĕdīmus |
| II plur. | praepĕdītis |
| III plur. | praepĕdĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praepĕdiēbam |
| II sing. | praepĕdiēbas |
| III sing. | praepĕdiēbat |
| I plur. | praepĕdiebāmus |
| II plur. | praepĕdiebātis |
| III plur. | praepĕdiēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praepĕdĭam |
| II sing. | praepĕdĭes |
| III sing. | praepĕdĭet |
| I plur. | praepĕdiēmus |
| II plur. | praepĕdiētis |
| III plur. | praepĕdĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | praepedii o praepedivi |
| II sing. | praepediisti o praepedivisti |
| III sing. | praepediit o praepedivit |
| I plur. | praepediĭmus o praepedivĭmus |
| II plur. | praepediistis o praepedivistis |
| III plur. | praepediērunt o praepedivērunt, ēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praepediĕram o praepedivĕram |
| II sing. | praepediĕras o praepedivĕras |
| III sing. | praepediĕrat o praepedivĕrat |
| I plur. | praepedierāmus o praepediverāmus |
| II plur. | praepedierātis o praepediverātis |
| III plur. | praepediĕrant o praepedivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praepediĕro o praepedivĕro |
| II sing. | praepediĕris o praepedivĕris |
| III sing. | praepediĕrit o praepedivĕrit |
| I plur. | praepedierĭmus o praepediverĭmus |
| II plur. | praepedierĭtis o praepediverĭtis |
| III plur. | praepediĕrint o praepedivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praepĕdĭam |
| II sing. | praepĕdĭas |
| III sing. | praepĕdĭat |
| I plur. | praepĕdiāmus |
| II plur. | praepĕdiātis |
| III plur. | praepĕdĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praepĕdīrem |
| II sing. | praepĕdīres |
| III sing. | praepĕdīret |
| I plur. | praepĕdirēmus |
| II plur. | praepĕdirētis |
| III plur. | praepĕdīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praepediĕrim o praepedivĕrim |
| II sing. | praepediĕris o praepedivĕris |
| III sing. | praepediĕrit o praepedivĕrit |
| I plur. | praepedierĭmus o praepediverĭmus |
| II plur. | praepedierĭtis o praepediverĭtis |
| III plur. | praepediĕrint o praepedivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praepediissem o praepedivissem |
| II sing. | praepediisses o praepedivisses |
| III sing. | praepediisset o praepedivisset |
| I plur. | praepediissēmus o praepedivissēmus |
| II plur. | praepediissētis o praepedivissētis |
| III plur. | praepediissent o praepedivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praepĕdi |
| II plur. | praepĕdīte |
| FUTUR |
| II sing. | praepĕdīto |
| III sing. | praepĕdīto |
| II plur. | praepĕditōte |
| III plur. | praepĕdiunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praepĕdiens, –ientis |
| FUTUR |
| praepeditūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praepĕdīre |
| PARFAIT |
| praepediisse o praepedivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praepeditūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praepeditūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praepĕdiendi |
| Datif: | praepĕdiendo |
| Accusatif: | ad praepĕdiendum |
| Ablatif: | praepĕdiendo |
| SUPIN |
| praepeditum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEPEDIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
