Déclinaison / Conjugueur latin
praetercurror - Diathèse passive
(praetercurro, praetercurris, praetercurrĕre, praetercursum)
verbe transitif e intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praetercurror |
II sing. | praetercurrĕris, praetercurrĕre |
III sing. | praetercurrĭtur |
I plur. | praetercurrĭmur |
II plur. | praetercurrimĭni |
III plur. | praetercurruntur |
IMPARFAIT |
I sing. | praetercurrēbar |
II sing. | praetercurrebāris, praetercurrebāre |
III sing. | praetercurrebātur |
I plur. | praetercurrebāmur |
II plur. | praetercurrebamĭni |
III plur. | praetercurrebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praetercurrar |
II sing. | praetercurrēris, praetercurrēre |
III sing. | praetercurrētur |
I plur. | praetercurrēmur |
II plur. | praetercurremĭni |
III plur. | praetercurrentur |
PARFAIT |
I sing. | praetercursus, a, um sum |
II sing. | praetercursus, a, um es |
III sing. | praetercursus, a, um est |
I plur. | praetercursi, ae, a sumus |
II plur. | praetercursi, ae, a estis |
III plur. | praetercursi, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praetercursus, a, um eram |
II sing. | praetercursus, a, um eras |
III sing. | praetercursus, a, um erat |
I plur. | praetercursi, ae, a eramus |
II plur. | praetercursi, ae, a eratis |
III plur. | praetercursi, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praetercursus, a, um ero |
II sing. | praetercursus, a, um eris |
III sing. | praetercursus, a, um erit |
I plur. | praetercursi, ae, a erimus |
II plur. | praetercursi, ae, a eritis |
III plur. | praetercursi, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praetercurrar |
II sing. | praetercurrāris, praetercurrāre |
III sing. | praetercurrātur |
I plur. | praetercurrāmur |
II plur. | praetercurramĭni |
III plur. | praetercurrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praetercurrĕrer |
II sing. | praetercurrerēris, praetercurrerēre |
III sing. | praetercurrerētur |
I plur. | praetercurrerēmur |
II plur. | praetercurreremĭni |
III plur. | praetercurrerentur |
PARFAIT |
I sing. | praetercursus, a, um sim |
II sing. | praetercursus, a, um sis |
III sing. | praetercursus, a, um sit |
I plur. | praetercursi, ae, a simus |
II plur. | praetercursi, ae, a sitis |
III plur. | praetercursi, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praetercursus, a, um essem |
II sing. | praetercursus, a, um esses |
III sing. | praetercursus, a, um esset |
I plur. | praetercursi, ae, a essemus |
II plur. | praetercursi, ae, a essetis |
III plur. | praetercursi, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praetercurrĕre |
II plur. | praetercurrĭmini |
FUTUR |
II sing. | praetercurrĭtor |
III sing. | praetercurrĭtor |
II plur. | |
III plur. | praetercurruntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praetercursus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praetercurri |
PARFAIT |
Singolare: | praetercursus, a, um esse |
Plurale: | praetercursi, ae, a esse |
FUTUR |
praetercursum esse |
GERUNDIVO |
praetercurrendus, a, um |
SUPIN |
praetercursu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETERCURROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|