Déclinaison / Conjugueur latin
praetermitto - Diathèse active
(praetermitto, praetermittis, praetermisi, praetermittĕre, praetermissum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praetermitto |
II sing. | praetermittis |
III sing. | praetermittit |
I plur. | praetermittĭmus |
II plur. | praetermittĭtis |
III plur. | praetermittunt |
IMPARFAIT |
I sing. | praetermittēbam |
II sing. | praetermittēbas |
III sing. | praetermittēbat |
I plur. | praetermittebāmus |
II plur. | praetermittebātis |
III plur. | praetermittēbant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praetermittam |
II sing. | praetermittes |
III sing. | praetermittet |
I plur. | praetermittēmus |
II plur. | praetermittētis |
III plur. | praetermittent |
PARFAIT |
I sing. | praetermisi |
II sing. | praetermisisti |
III sing. | praetermisit |
I plur. | praetermisĭmus |
II plur. | praetermisistis |
III plur. | praetermisērunt, praetermisēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praetermisĕram |
II sing. | praetermisĕras |
III sing. | praetermisĕrat |
I plur. | praetermiserāmus |
II plur. | praetermiserātis |
III plur. | praetermisĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praetermisĕro |
II sing. | praetermisĕris |
III sing. | praetermisĕrit |
I plur. | praetermiserĭmus |
II plur. | praetermiserĭtis |
III plur. | praetermisĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | praetermittam |
II sing. | praetermittas |
III sing. | praetermittat |
I plur. | praetermittāmus |
II plur. | praetermittātis |
III plur. | praetermittant |
IMPARFAIT |
I sing. | praetermittĕrem |
II sing. | praetermittĕres |
III sing. | praetermittĕret |
I plur. | praetermitterēmus |
II plur. | praetermitterētis |
III plur. | praetermittĕrent |
PARFAIT |
I sing. | praetermisĕrim |
II sing. | praetermisĕris |
III sing. | praetermisĕrit |
I plur. | praetermiserĭmus |
II plur. | praetermiserĭtis |
III plur. | praetermisĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praetermisissem |
II sing. | praetermisisses |
III sing. | praetermisisset |
I plur. | praetermisissēmus |
II plur. | praetermisissētis |
III plur. | praetermisissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praetermittĕ |
II plur. | praetermittĭte |
FUTUR |
II sing. | praetermittĭto |
III sing. | praetermittĭto |
II plur. | praetermittitōte |
III plur. | praetermittunto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
praetermittens, entis |
FUTUR |
praetermissūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
praetermittĕre |
PARFAIT |
praetermisisse |
FUTUR |
Singolare: | praetermissūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | praetermissūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | praetermittendi |
Datif: | praetermittendo |
Accusatif: | ad praetermittendum |
Ablatif: | praetermittendo |
SUPIN |
praetermissum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAETERMITTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|