GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praetermittor - Diathèse passive

(praetermitto, praetermittis, praetermisi, praetermittĕre, praetermissum)

verbe transitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praetermittor
 II sing. praetermittĕris, praetermittĕre
 III sing. praetermittĭtur
 I plur. praetermittĭmur
 II plur. praetermittimĭni
 III plur. praetermittuntur
IMPARFAIT
 I sing. praetermittēbar
 II sing. praetermittebāris, praetermittebāre
 III sing. praetermittebātur
 I plur. praetermittebāmur
 II plur. praetermittebamĭni
 III plur. praetermittebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praetermittar
 II sing. praetermittēris, praetermittēre
 III sing. praetermittētur
 I plur. praetermittēmur
 II plur. praetermittemĭni
 III plur. praetermittentur
PARFAIT
 I sing. praetermissus, –a, –um sum
 II sing. praetermissus, –a, –um es
 III sing. praetermissus, –a, –um est
 I plur. praetermissi, –ae, –a sumus
 II plur. praetermissi, –ae, –a estis
 III plur. praetermissi, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praetermissus, –a, –um eram
 II sing. praetermissus, –a, –um eras
 III sing. praetermissus, –a, –um erat
 I plur. praetermissi, –ae, –a eramus
 II plur. praetermissi, –ae, –a eratis
 III plur. praetermissi, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praetermissus, –a, –um ero
 II sing. praetermissus, –a, –um eris
 III sing. praetermissus, –a, –um erit
 I plur. praetermissi, –ae, –a erimus
 II plur. praetermissi, –ae, –a eritis
 III plur. praetermissi, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praetermittar
 II sing. praetermittāris, praetermittāre
 III sing. praetermittātur
 I plur. praetermittāmur
 II plur. praetermittamĭni
 III plur. praetermittantur
IMPARFAIT
 I sing. praetermittĕrer
 II sing. praetermitterēris, praetermitterēre
 III sing. praetermitterētur
 I plur. praetermitterēmur
 II plur. praetermitteremĭni
 III plur. praetermitterentur
PARFAIT
 I sing. praetermissus, –a, –um sim
 II sing. praetermissus, –a, –um sis
 III sing. praetermissus, –a, –um sit
 I plur. praetermissi, –ae, –a simus
 II plur. praetermissi, –ae, –a sitis
 III plur. praetermissi, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praetermissus, –a, –um essem
 II sing. praetermissus, –a, –um esses
 III sing. praetermissus, –a, –um esset
 I plur. praetermissi, –ae, –a essemus
 II plur. praetermissi, –ae, –a essetis
 III plur. praetermissi, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praetermittĕre
 II plur. praetermittimĭni
FUTUR
 II sing. praetermittĭtor
 III sing. praetermittĭtor
 II plur. –
 III plur. praetermittuntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praetermissus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praetermitti
PARFAIT
 Singolare: praetermissus, –a, –um esse
 Plurale: praetermissi, –ae, –a esse
FUTUR
 praetermissum esse
GERUNDIVO
 praetermittendus, –a, –um
SUPIN
 praetermissu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praetermitto praetermonstrans  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAETERMITTOR100}} ---CACHE---