Déclinaison / Conjugueur latin
praevĕnĭor - Diathèse passive
(praevĕnĭo, praevĕnis, praeveni, praevĕnīre, praeventum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praevĕnĭor |
| II sing. | praevĕnīris, praevĕnīre |
| III sing. | praevĕnītur |
| I plur. | praevĕnīmur |
| II plur. | praevĕnimĭni |
| III plur. | praevĕniuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevĕniēbar |
| II sing. | praevĕniebāris, praevĕniebāre |
| III sing. | praevĕniebātur |
| I plur. | praevĕniebāmur |
| II plur. | praevĕniebamĭni |
| III plur. | praevĕniebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praevĕnĭar |
| II sing. | praevĕniēris, praevĕniēre |
| III sing. | praevĕniētur |
| I plur. | praevĕniēmur |
| II plur. | praevĕniemĭni |
| III plur. | praevĕnientur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeventus, –a, –um sum |
| II sing. | praeventus, –a, –um es |
| III sing. | praeventus, –a, –um est |
| I plur. | praeventi, –ae, –a sumus |
| II plur. | praeventi, –ae, –a estis |
| III plur. | praeventi, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeventus, –a, –um eram |
| II sing. | praeventus, –a, –um eras |
| III sing. | praeventus, –a, –um erat |
| I plur. | praeventi, –ae, –a eramus |
| II plur. | praeventi, –ae, –a eratis |
| III plur. | praeventi, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeventus, –a, –um ero |
| II sing. | praeventus, –a, –um eris |
| III sing. | praeventus, –a, –um erit |
| I plur. | praeventi, –ae, –a erimus |
| II plur. | praeventi, –ae, –a eritis |
| III plur. | praeventi, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praevĕnĭar |
| II sing. | praevĕniāris, praevĕniāre |
| III sing. | praevĕniātur |
| I plur. | praevĕniāmur |
| II plur. | praevĕniamĭni |
| III plur. | praevĕniantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevĕnīrer |
| II sing. | praevĕnirēris, praevenirēre |
| III sing. | praevĕnirētur |
| I plur. | praevĕnirēmur |
| II plur. | praevĕnirēmini |
| III plur. | praevĕnirentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeventus, –a, –um sim |
| II sing. | praeventus, –a, –um sis |
| III sing. | praeventus, –a, –um sit |
| I plur. | praeventi, –ae, –a simus |
| II plur. | praeventi, –ae, –a sitis |
| III plur. | praeventi, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeventus, –a, –um essem |
| II sing. | praeventus, –a, –um esses |
| III sing. | praeventus, –a, –um esset |
| I plur. | praeventi, –ae, –a essemus |
| II plur. | praeventi, –ae, –a essetis |
| III plur. | praeventi, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praevĕnīre |
| II plur. | praevĕnimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praevĕnītor |
| III sing. | praevĕnītor |
| II plur. | – |
| III plur. | praevĕniuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praeventus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praevĕnīri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praeventus, –a, –um esse |
| Plurale: | praeventi, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praeventum esse |
| GERUNDIVO |
| praevĕniendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praeventu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEVENIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
