Déclinaison / Conjugueur latin
praevĕnĭo - Diathèse active
(praevĕnĭo, praevĕnis, praeveni, praevĕnīre, praeventum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praevĕnĭo |
| II sing. | praevĕnis |
| III sing. | praevĕnit |
| I plur. | praevĕnīmus |
| II plur. | praevĕnītis |
| III plur. | praevĕnĭunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevĕniēbam |
| II sing. | praevĕniēbas |
| III sing. | praevĕniēbat |
| I plur. | praevĕniebāmus |
| II plur. | praevĕniebātis |
| III plur. | praevĕniēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praevĕnĭam |
| II sing. | praevĕnĭes |
| III sing. | praevĕnĭet |
| I plur. | praevĕniēmus |
| II plur. | praevĕniētis |
| III plur. | praevĕnĭent |
| PARFAIT |
| I sing. | praeveni |
| II sing. | praevenisti |
| III sing. | praevenit |
| I plur. | praevenĭmus |
| II plur. | praevenistis |
| III plur. | praevenērunt, praevenēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevenĕram |
| II sing. | praevenĕras |
| III sing. | praevenĕrat |
| I plur. | praevenerāmus |
| II plur. | praevenerātis |
| III plur. | praevenērant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praevenĕro |
| II sing. | praevenĕris |
| III sing. | praevenĕrit |
| I plur. | praevenerĭmus |
| II plur. | praevenerĭtis |
| III plur. | praevenĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praevĕnĭam |
| II sing. | praevĕnĭas |
| III sing. | praevĕnĭat |
| I plur. | praevĕniāmus |
| II plur. | praevĕniātis |
| III plur. | praevĕnĭant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevĕnīrem |
| II sing. | praevĕnīres |
| III sing. | praevĕnīret |
| I plur. | praevĕnirēmus |
| II plur. | praevĕnirētis |
| III plur. | praevĕnīrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praevenĕrim |
| II sing. | praevenĕris |
| III sing. | praevenĕrit |
| I plur. | praevenerĭmus |
| II plur. | praevenerĭtis |
| III plur. | praevenĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevenissem |
| II sing. | praevenisses |
| III sing. | praevenisset |
| I plur. | praevenissēmus |
| II plur. | praevenissētis |
| III plur. | praevenissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praevĕni |
| II plur. | praevĕnīte |
| FUTUR |
| II sing. | praevĕnīto |
| III sing. | praevĕnīto |
| II plur. | praevĕnitōte |
| III plur. | praevĕniunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praevĕniens, –ientis |
| FUTUR |
| praeventūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praevĕnīre |
| PARFAIT |
| praevenisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praeventūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praeventūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praevĕniendi |
| Datif: | praevĕniendo |
| Accusatif: | ad praevĕniendum |
| Ablatif: | praevĕniendo |
| SUPIN |
| praeventum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEVENIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
