GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praevellor - Diathèse passive

(praevello, praevellis, praevulsi, praevellĕre, praevulsum)

verbe transitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praevellor
 II sing. praevellĕris, praevellĕre
 III sing. praevellĭtur
 I plur. praevellĭmur
 II plur. praevellimĭni
 III plur. praevelluntur
IMPARFAIT
 I sing. praevellēbar
 II sing. praevellebāris, praevellebāre
 III sing. praevellebātur
 I plur. praevellebāmur
 II plur. praevellebamĭni
 III plur. praevellebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praevellar
 II sing. praevellēris, praevellēre
 III sing. praevellētur
 I plur. praevellēmur
 II plur. praevellemĭni
 III plur. praevellentur
PARFAIT
 I sing. praevulsus, –a, –um sum
 II sing. praevulsus, –a, –um es
 III sing. praevulsus, –a, –um est
 I plur. praevulsi, –ae, –a sumus
 II plur. praevulsi, –ae, –a estis
 III plur. praevulsi, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praevulsus, –a, –um eram
 II sing. praevulsus, –a, –um eras
 III sing. praevulsus, –a, –um erat
 I plur. praevulsi, –ae, –a eramus
 II plur. praevulsi, –ae, –a eratis
 III plur. praevulsi, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praevulsus, –a, –um ero
 II sing. praevulsus, –a, –um eris
 III sing. praevulsus, –a, –um erit
 I plur. praevulsi, –ae, –a erimus
 II plur. praevulsi, –ae, –a eritis
 III plur. praevulsi, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praevellar
 II sing. praevellāris, praevellāre
 III sing. praevellātur
 I plur. praevellāmur
 II plur. praevellamĭni
 III plur. praevellantur
IMPARFAIT
 I sing. praevellĕrer
 II sing. praevellerēris, praevellerēre
 III sing. praevellerētur
 I plur. praevellerēmur
 II plur. praevelleremĭni
 III plur. praevellerentur
PARFAIT
 I sing. praevulsus, –a, –um sim
 II sing. praevulsus, –a, –um sis
 III sing. praevulsus, –a, –um sit
 I plur. praevulsi, –ae, –a simus
 II plur. praevulsi, –ae, –a sitis
 III plur. praevulsi, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praevulsus, –a, –um essem
 II sing. praevulsus, –a, –um esses
 III sing. praevulsus, –a, –um esset
 I plur. praevulsi, –ae, –a essemus
 II plur. praevulsi, –ae, –a essetis
 III plur. praevulsi, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praevellĕre
 II plur. praevellimĭni
FUTUR
 II sing. praevellĭtor
 III sing. praevellĭtor
 II plur. –
 III plur. praevelluntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praevulsus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praevelli
PARFAIT
 Singolare: praevulsus, –a, –um esse
 Plurale: praevulsi, –ae, –a esse
FUTUR
 praevulsum esse
GERUNDIVO
 praevellendus, –a, –um
SUPIN
 praevulsu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praevello praevēlo  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEVELLOR100}} ---CACHE---