Déclinaison / Conjugueur latin
praevĕhor - Diathèse active
(praevĕhor, praevĕhĕris, praevĕhi, praevectus, praevectum)
verbe transitif e intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | praevĕhor |
| II sing. | praevĕhĕris, praevĕhĕre |
| III sing. | praevĕhĭtur |
| I plur. | praevĕhĭmur |
| II plur. | praevĕhimĭni |
| III plur. | praevĕhuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevĕhēbar |
| II sing. | praevĕhebāris, praevĕhebāre |
| III sing. | praevĕhebātur |
| I plur. | praevĕhebāmur |
| II plur. | praevĕhebamĭni |
| III plur. | praevĕhebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praevĕhar |
| II sing. | praevĕhēris, praevĕhēre |
| III sing. | praevĕhētur |
| I plur. | praevĕhēmur |
| II plur. | praevĕhemĭni |
| III plur. | praevĕhentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praevectus, –a, –um sum |
| II sing. | praevectus, –a, –um es |
| III sing. | praevectus, –a, –um est |
| I plur. | praevecti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praevecti, –ae, –a estis |
| III plur. | praevecti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevectus, –a, –um eram |
| II sing. | praevectus, –a, –um eras |
| III sing. | praevectus, –a, –um erat |
| I plur. | praevecti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praevecti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praevecti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praevectus, –a, –um ero |
| II sing. | praevectus, –a, –um eris |
| III sing. | praevectus, –a, –um erit |
| I plur. | praevecti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praevecti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praevecti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praevĕhar |
| II sing. | praevĕhāris, praevĕhāre |
| III sing. | praevĕhātur |
| I plur. | praevĕhāmur |
| II plur. | praevĕhamĭni |
| III plur. | praevĕhantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praevĕhĕrer |
| II sing. | praevĕherēris, praevĕherēre |
| III sing. | praevĕherētur |
| I plur. | praevĕherēmur |
| II plur. | praevĕheremĭni |
| III plur. | praevĕherentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praevectus, –a, –um sim |
| II sing. | praevectus, –a, –um sis |
| III sing. | praevectus, –a, –um sit |
| I plur. | praevecti, –ae, –a simus |
| II plur. | praevecti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praevecti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praevectus, –a, –um essem |
| II sing. | praevectus, –a, –um esses |
| III sing. | praevectus, –a, –um esset |
| I plur. | praevecti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praevecti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praevecti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praevĕhĕre |
| II plur. | praevĕhĭmini |
| FUTUR |
| II sing. | praevĕhĭtor |
| III sing. | praevĕhĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praevĕhuntor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praevĕhi |
| PARFAIT |
| Singolare: | praevectus, –a, –um esse |
| Plurale: | praevecti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | praevectūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praevectūros, –as, –a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praevĕhens, –entis |
| FUTUR |
| praevectūrūs, –a, –ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | praevectum |
| Passivo: | praevectu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praevĕhendi |
| Datif: | praevĕhendo |
| Accusatif: | praevĕhendum |
| Ablatif: | praevĕhendo |
| |
| GERUNDIVO |
| praevĕhendus, –a, –um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEVEHOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
