Déclinaison / Conjugueur latin
praecognoscor - Diathèse passive
(praecognosco, praecognoscis, praecognoscĕre, praecognitum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praecognoscor |
| II sing. | praecognoscĕris, praecognoscĕre |
| III sing. | praecognoscĭtur |
| I plur. | praecognoscĭmur |
| II plur. | praecognoscimĭni |
| III plur. | praecognoscuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecognoscēbar |
| II sing. | praecognoscebāris, praecognoscebāre |
| III sing. | praecognoscebātur |
| I plur. | praecognoscebāmur |
| II plur. | praecognoscebamĭni |
| III plur. | praecognoscebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praecognoscar |
| II sing. | praecognoscēris, praecognoscēre |
| III sing. | praecognoscētur |
| I plur. | praecognoscēmur |
| II plur. | praecognoscemĭni |
| III plur. | praecognoscentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praecognitus, –a, –um sum |
| II sing. | praecognitus, –a, –um es |
| III sing. | praecognitus, –a, –um est |
| I plur. | praecogniti, –ae, –a sumus |
| II plur. | praecogniti, –ae, –a estis |
| III plur. | praecogniti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecognitus, –a, –um eram |
| II sing. | praecognitus, –a, –um eras |
| III sing. | praecognitus, –a, –um erat |
| I plur. | praecogniti, –ae, –a eramus |
| II plur. | praecogniti, –ae, –a eratis |
| III plur. | praecogniti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praecognitus, –a, –um ero |
| II sing. | praecognitus, –a, –um eris |
| III sing. | praecognitus, –a, –um erit |
| I plur. | praecogniti, –ae, –a erimus |
| II plur. | praecogniti, –ae, –a eritis |
| III plur. | praecogniti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praecognoscar |
| II sing. | praecognoscāris, praecognoscāre |
| III sing. | praecognoscātur |
| I plur. | praecognoscāmur |
| II plur. | praecognoscamĭni |
| III plur. | praecognoscantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecognoscĕrer |
| II sing. | praecognoscerēris, praecognoscerēre |
| III sing. | praecognoscerētur |
| I plur. | praecognoscerēmur |
| II plur. | praecognosceremĭni |
| III plur. | praecognoscerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praecognitus, –a, –um sim |
| II sing. | praecognitus, –a, –um sis |
| III sing. | praecognitus, –a, –um sit |
| I plur. | praecogniti, –ae, –a simus |
| II plur. | praecogniti, –ae, –a sitis |
| III plur. | praecogniti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecognitus, –a, –um essem |
| II sing. | praecognitus, –a, –um esses |
| III sing. | praecognitus, –a, –um esset |
| I plur. | praecogniti, –ae, –a essemus |
| II plur. | praecogniti, –ae, –a essetis |
| III plur. | praecogniti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praecognoscĕre |
| II plur. | praecognoscimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praecognoscĭtor |
| III sing. | praecognoscĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | praecognoscuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praecognitus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praecognosci |
| PARFAIT |
| Singolare: | praecognitus, –a, –um esse |
| Plurale: | praecogniti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praecognitum esse |
| GERUNDIVO |
| praecognoscendus, –a, –um |
| SUPIN |
| praecognitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECOGNOSCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
