Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | praeculcor |
II sing. | praeculcāris, praeculcāre |
III sing. | praeculcātur |
I plur. | praeculcāmur |
II plur. | praeculcamĭni |
III plur. | praeculcantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praeculcābar |
II sing. | praeculcabāris, praeculcabāre |
III sing. | praeculcabātur |
I plur. | praeculcabāmur |
II plur. | praeculcabamĭni |
III plur. | praeculcabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praeculcābor |
II sing. | praeculcabĕris, praeculcabĕre |
III sing. | praeculcabĭtur |
I plur. | praeculcabĭmur |
II plur. | praeculcabimĭni |
III plur. | praeculcabuntur |
PARFAIT |
I sing. | sum |
II sing. | es |
III sing. | est |
I plur. | sumus |
II plur. | estis |
III plur. | sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | eram |
II sing. | eras |
III sing. | erat |
I plur. | eramus |
II plur. | eratis |
III plur. | erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ero |
II sing. | eris |
III sing. | erit |
I plur. | erimus |
II plur. | eritis |
III plur. | erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praeculcer |
II sing. | praeculcēris, praeculcēre |
III sing. | praeculcētur |
I plur. | praeculcēmur |
II plur. | praeculcemĭni |
III plur. | praeculcentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praeculcārer |
II sing. | praeculcarēris, praeculcarēre |
III sing. | praeculcarētur |
I plur. | praeculcarēmur |
II plur. | praeculcaremĭni |
III plur. | praeculcarentur |
PARFAIT |
I sing. | sim |
II sing. | sis |
III sing. | sit |
I plur. | simus |
II plur. | sitis |
III plur. | sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | essem |
II sing. | esses |
III sing. | esset |
I plur. | essemus |
II plur. | essetis |
III plur. | essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praeculcāre |
II plur. | praeculcamĭni |
FUTUR |
II sing. | praeculcātor |
III sing. | praeculcātor |
II plur. | |
III plur. | praeculcantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
|
INFINITO |
PRÉSENT |
praeculcāri |
PARFAIT |
Singolare: | |
Plurale: | |
FUTUR |
|
GERUNDIVO |
praeculcandus, a, um | |