GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praefulcĭo - Diathèse active

(praefulcĭo, praefulcis, praefulsi, praefulcīre, praefultum)

verbe transitif IV conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME ACTIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praefulcĭo
 II sing. praefulcis
 III sing. praefulcit
 I plur. praefulcīmus
 II plur. praefulcītis
 III plur. praefulcĭunt
IMPARFAIT
 I sing. praefulciēbam
 II sing. praefulciēbas
 III sing. praefulciēbat
 I plur. praefulciebāmus
 II plur. praefulciebātis
 III plur. praefulciēbant
FUTUR SIMPLE
 I sing. praefulcĭam
 II sing. praefulcĭes
 III sing. praefulcĭet
 I plur. praefulciēmus
 II plur. praefulciētis
 III plur. praefulcĭent
PARFAIT
 I sing. praefulsi
 II sing. praefulsisti
 III sing. praefulsit
 I plur. praefulsĭmus
 II plur. praefulsistis
 III plur. praefulsērunt, praefulsēre
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praefulsĕram
 II sing. praefulsĕras
 III sing. praefulsĕrat
 I plur. praefulserāmus
 II plur. praefulserātis
 III plur. praefulsĕrant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praefulsĕro
 II sing. praefulsĕris
 III sing. praefulsĕrit
 I plur. praefulserĭmus
 II plur. praefulserĭtis
 III plur. praefulsĕrint
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praefulcĭam
 II sing. praefulcĭas
 III sing. praefulcĭat
 I plur. praefulciāmus
 II plur. praefulciātis
 III plur. praefulcĭant
IMPARFAIT
 I sing. praefulcīrem
 II sing. praefulcīres
 III sing. praefulcīret
 I plur. praefulcirēmus
 II plur. praefulcirētis
 III plur. praefulcīrent
PARFAIT
 I sing. praefulsĕrim
 II sing. praefulsĕris
 III sing. praefulsĕrit
 I plur. praefulserĭmus
 II plur. praefulserĭtis
 III plur. praefulsĕrint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praefulsissem
 II sing. praefulsisses
 III sing. praefulsisset
 I plur. praefulsissēmus
 II plur. praefulsissētis
 III plur. praefulsissent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praefulci
 II plur. praefulcīte
FUTUR
 II sing. praefulcīto
 III sing. praefulcīto
 II plur. praefulcitōte
 III plur. praefulciunto
PARTICIPE
PRÉSENT
 praefulciens, –ientis
FUTUR
 praefultūrūs, –a, –ūm
INFINITIF
PRÉSENT
 praefulcīre
PARFAIT
 praefulsisse
FUTUR
 Singolare: praefultūrūm, –am, –ūm esse
 Plurale: praefultūros, –as, –a esse
GERUNDIF
 Génitif: praefulciendi
 Datif: praefulciendo
 Accusatif: ad praefulciendum
 Ablatif: praefulciendo
SUPIN
 praefultum

Voir la forme passive de ce verbe

<<  praefulciens praefulcĭor  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAEFULCIO100}} ---CACHE---