Déclinaison / Conjugueur latin
praefulcĭor - Diathèse passive
(praefulcĭo, praefulcis, praefulsi, praefulcīre, praefultum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praefulcĭor |
II sing. | praefulcīris, praefulcīre |
III sing. | praefulcītur |
I plur. | praefulcīmur |
II plur. | praefulcimĭni |
III plur. | praefulciuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | praefulciēbar |
II sing. | praefulciebāris, praefulciebāre |
III sing. | praefulciebātur |
I plur. | praefulciebāmur |
II plur. | praefulciebamĭni |
III plur. | praefulciebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praefulcĭar |
II sing. | praefulciēris, praefulciēre |
III sing. | praefulciētur |
I plur. | praefulciēmur |
II plur. | praefulciemĭni |
III plur. | praefulcientur |
PARFAIT |
I sing. | praefultus, a, um sum |
II sing. | praefultus, a, um es |
III sing. | praefultus, a, um est |
I plur. | praefulti, ae, a sumus |
II plur. | praefulti, ae, a estis |
III plur. | praefulti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praefultus, a, um eram |
II sing. | praefultus, a, um eras |
III sing. | praefultus, a, um erat |
I plur. | praefulti, ae, a eramus |
II plur. | praefulti, ae, a eratis |
III plur. | praefulti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praefultus, a, um ero |
II sing. | praefultus, a, um eris |
III sing. | praefultus, a, um erit |
I plur. | praefulti, ae, a erimus |
II plur. | praefulti, ae, a eritis |
III plur. | praefulti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praefulcĭar |
II sing. | praefulciāris, praefulciāre |
III sing. | praefulciātur |
I plur. | praefulciāmur |
II plur. | praefulciamĭni |
III plur. | praefulciantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praefulcīrer |
II sing. | praefulcirēris, praefulsirēre |
III sing. | praefulcirētur |
I plur. | praefulcirēmur |
II plur. | praefulcirēmini |
III plur. | praefulcirentur |
PARFAIT |
I sing. | praefultus, a, um sim |
II sing. | praefultus, a, um sis |
III sing. | praefultus, a, um sit |
I plur. | praefulti, ae, a simus |
II plur. | praefulti, ae, a sitis |
III plur. | praefulti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praefultus, a, um essem |
II sing. | praefultus, a, um esses |
III sing. | praefultus, a, um esset |
I plur. | praefulti, ae, a essemus |
II plur. | praefulti, ae, a essetis |
III plur. | praefulti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praefulcīre |
II plur. | praefulcimĭni |
FUTUR |
II sing. | praefulcītor |
III sing. | praefulcītor |
II plur. | |
III plur. | praefulciuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praefultus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praefulcīri |
PARFAIT |
Singolare: | praefultus, a, um esse |
Plurale: | praefulti, ae, a esse |
FUTUR |
praefultum esse |
GERUNDIVO |
praefulciendus, a, um |
SUPIN |
praefultu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEFULCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|