Déclinaison / Conjugueur latin
praemĭnistror - Diathèse passive
(praemĭnistro, praemĭnistras, praemĭnistrāre)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praemĭnistror |
| II sing. | praemĭnistrāris, praemĭnistrāre |
| III sing. | praemĭnistrātur |
| I plur. | praemĭnistrāmur |
| II plur. | praemĭnistramĭni |
| III plur. | praemĭnistrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemĭnistrābar |
| II sing. | praemĭnistrabāris, praemĭnistrabāre |
| III sing. | praemĭnistrabātur |
| I plur. | praemĭnistrabāmur |
| II plur. | praemĭnistrabamĭni |
| III plur. | praemĭnistrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praemĭnistrābor |
| II sing. | praemĭnistrabĕris, praemĭnistrabĕre |
| III sing. | praemĭnistrabĭtur |
| I plur. | praemĭnistrabĭmur |
| II plur. | praemĭnistrabimĭni |
| III plur. | praemĭnistrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | – sum |
| II sing. | – es |
| III sing. | – est |
| I plur. | – sumus |
| II plur. | – estis |
| III plur. | – sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | – eram |
| II sing. | – eras |
| III sing. | – erat |
| I plur. | – eramus |
| II plur. | – eratis |
| III plur. | – erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | – ero |
| II sing. | – eris |
| III sing. | – erit |
| I plur. | – erimus |
| II plur. | – eritis |
| III plur. | – erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praemĭnistrer |
| II sing. | praemĭnistrēris, praemĭnistrēre |
| III sing. | praemĭnistrētur |
| I plur. | praemĭnistrēmur |
| II plur. | praemĭnistremĭni |
| III plur. | praemĭnistrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemĭnistrārer |
| II sing. | praemĭnistrarēris, praemĭnistrarēre |
| III sing. | praemĭnistrarētur |
| I plur. | praemĭnistrarēmur |
| II plur. | praemĭnistraremĭni |
| III plur. | praemĭnistrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | – sim |
| II sing. | – sis |
| III sing. | – sit |
| I plur. | – simus |
| II plur. | – sitis |
| III plur. | – sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | – essem |
| II sing. | – esses |
| III sing. | – esset |
| I plur. | – essemus |
| II plur. | – essetis |
| III plur. | – essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praemĭnistrāre |
| II plur. | praemĭnistramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praemĭnistrātor |
| III sing. | praemĭnistrātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praemĭnistrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| – |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praemĭnistrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| FUTUR |
| – |
| GERUNDIVO |
| praemĭnistrandus, –a, –um |
| SUPIN |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMINISTROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
