Déclinaison / Conjugueur latin
praemĭnor - Diathèse active
(praemĭnor, praemĭnāris, praemĭnāri, praeminatus, praeminatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | praemĭnor |
| II sing. | praemĭnāris, praemĭnāre |
| III sing. | praemĭnātur |
| I plur. | praemĭnāmur |
| II plur. | praemĭnamĭni |
| III plur. | praemĭnantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemĭnābar |
| II sing. | praemĭnabāris, praemĭnabāre |
| III sing. | praemĭnabātur |
| I plur. | praemĭnabāmur |
| II plur. | praemĭnabamĭni |
| III plur. | praemĭnabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praemĭnābor |
| II sing. | praemĭnabĕris, praemĭnabĕre |
| III sing. | praemĭnabĭtur |
| I plur. | praemĭnabĭmur |
| II plur. | praemĭnabimĭni |
| III plur. | praemĭnabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeminatus, –a, –um sum |
| II sing. | praeminatus, –a, –um es |
| III sing. | praeminatus, –a, –um est |
| I plur. | praeminati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praeminati, –ae, –a estis |
| III plur. | praeminati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeminatus, –a, –um eram |
| II sing. | praeminatus, –a, –um eras |
| III sing. | praeminatus, –a, –um erat |
| I plur. | praeminati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praeminati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praeminati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praeminatus, –a, –um ero |
| II sing. | praeminatus, –a, –um eris |
| III sing. | praeminatus, –a, –um erit |
| I plur. | praeminati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praeminati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praeminati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praemĭner |
| II sing. | praemĭnēris, praemĭnēre |
| III sing. | praemĭnētur |
| I plur. | praemĭnēmur |
| II plur. | praemĭnemĭni |
| III plur. | praemĭnentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praemĭnārer |
| II sing. | praemĭnarēris, praemĭnarēre |
| III sing. | praemĭnarētur |
| I plur. | praemĭnarēmur |
| II plur. | praemĭnaremĭni |
| III plur. | praemĭnarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praeminatus, –a, –um sim |
| II sing. | praeminatus, –a, –um sis |
| III sing. | praeminatus, –a, –um sit |
| I plur. | praeminati, –ae, –a simus |
| II plur. | praeminati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praeminati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praeminatus, –a, –um essem |
| II sing. | praeminatus, –a, –um esses |
| III sing. | praeminatus, –a, –um esset |
| I plur. | praeminati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praeminati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praeminati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praemĭnāre |
| II plur. | praemĭnamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praemĭnātor |
| III sing. | praemĭnātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praemĭnantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praemĭnāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praeminatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praeminati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | praeminatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praeminatūros, –as, –a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praemĭnans, –antis |
| FUTUR |
| praeminatūrūs, –a, –ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | praeminatum |
| Passivo: | praeminatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praemĭnandi |
| Datif: | praemĭnando |
| Accusatif: | praemĭnandum |
| Ablatif: | praemĭnando |
| |
| GERUNDIVO |
| praemĭnandus, –a, –um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAEMINOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
