Déclinaison / Conjugueur latin
praenuncŭpor - Diathèse passive
(praenuncŭpo, praenuncŭpas, praenuncŭpāre, praenuncupatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praenuncŭpor |
II sing. | praenuncŭpāris, praenuncŭpāre |
III sing. | praenuncŭpātur |
I plur. | praenuncŭpāmur |
II plur. | praenuncŭpamĭni |
III plur. | praenuncŭpantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praenuncŭpābar |
II sing. | praenuncŭpabāris, praenuncŭpabāre |
III sing. | praenuncŭpabātur |
I plur. | praenuncŭpabāmur |
II plur. | praenuncŭpabamĭni |
III plur. | praenuncŭpabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praenuncŭpābor |
II sing. | praenuncŭpabĕris, praenuncŭpabĕre |
III sing. | praenuncŭpabĭtur |
I plur. | praenuncŭpabĭmur |
II plur. | praenuncŭpabimĭni |
III plur. | praenuncŭpabuntur |
PARFAIT |
I sing. | praenuncupatus, a, um sum |
II sing. | praenuncupatus, a, um es |
III sing. | praenuncupatus, a, um est |
I plur. | praenuncupati, ae, a sumus |
II plur. | praenuncupati, ae, a estis |
III plur. | praenuncupati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praenuncupatus, a, um eram |
II sing. | praenuncupatus, a, um eras |
III sing. | praenuncupatus, a, um erat |
I plur. | praenuncupati, ae, a eramus |
II plur. | praenuncupati, ae, a eratis |
III plur. | praenuncupati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praenuncupatus, a, um ero |
II sing. | praenuncupatus, a, um eris |
III sing. | praenuncupatus, a, um erit |
I plur. | praenuncupati, ae, a erimus |
II plur. | praenuncupati, ae, a eritis |
III plur. | praenuncupati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praenuncŭper |
II sing. | praenuncŭpēris, praenuncŭpēre |
III sing. | praenuncŭpētur |
I plur. | praenuncŭpēmur |
II plur. | praenuncŭpemĭni |
III plur. | praenuncŭpentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praenuncŭpārer |
II sing. | praenuncŭparēris, praenuncŭparēre |
III sing. | praenuncŭparētur |
I plur. | praenuncŭparēmur |
II plur. | praenuncŭparemĭni |
III plur. | praenuncŭparentur |
PARFAIT |
I sing. | praenuncupatus, a, um sim |
II sing. | praenuncupatus, a, um sis |
III sing. | praenuncupatus, a, um sit |
I plur. | praenuncupati, ae, a simus |
II plur. | praenuncupati, ae, a sitis |
III plur. | praenuncupati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praenuncupatus, a, um essem |
II sing. | praenuncupatus, a, um esses |
III sing. | praenuncupatus, a, um esset |
I plur. | praenuncupati, ae, a essemus |
II plur. | praenuncupati, ae, a essetis |
III plur. | praenuncupati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praenuncŭpāre |
II plur. | praenuncŭpamĭni |
FUTUR |
II sing. | praenuncŭpātor |
III sing. | praenuncŭpātor |
II plur. | |
III plur. | praenuncŭpantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praenuncupatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praenuncŭpāri |
PARFAIT |
Singolare: | praenuncupatus, a, um esse |
Plurale: | praenuncupati, ae, a esse |
FUTUR |
praenuncupatum esse |
GERUNDIVO |
praenuncŭpandus, a, um | |