Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | praenuntiativus |
Gen. | praenuntiativi |
Dat. | praenuntiativo |
Acc. | praenuntiativum |
Abl. | praenuntiativo |
Voc. | praenuntiative |
PLURIEL |
Nom. | praenuntiativi |
Gen. | praenuntiativōrum |
Dat. | praenuntiativis |
Acc. | praenuntiativos |
Abl. | praenuntiativis |
Voc. | praenuntiativi |
SINGULIER |
Nom. | praenuntiativă |
Gen. | praenuntiativae |
Dat. | praenuntiativae |
Acc. | praenuntiativam |
Abl. | praenuntiativā |
Voc. | praenuntiativă |
PLURIEL |
Nom. | praenuntiativae |
Gen. | praenuntiativārum |
Dat. | praenuntiativis |
Acc. | praenuntiativas |
Abl. | praenuntiativis |
Voc. | praenuntiativae |
SINGULIER |
Nom. | praenuntiativum |
Gen. | praenuntiativi |
Dat. | praenuntiativo |
Acc. | praenuntiativum |
Abl. | praenuntiativo |
Voc. | praenuntiativum |
PLURIEL |
Nom. | praenuntiativa |
Gen. | praenuntiativōrum |
Dat. | praenuntiativis |
Acc. | praenuntiativa |
Abl. | praenuntiativis | |