Déclinaison / Conjugueur latin
praecantor - Diathèse passive
(praecanto, praecantas, praecantavi, praecantāre, praecantatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praecantor |
II sing. | praecantāris, praecantāre |
III sing. | praecantātur |
I plur. | praecantāmur |
II plur. | praecantamĭni |
III plur. | praecantantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praecantābar |
II sing. | praecantabāris, praecantabāre |
III sing. | praecantabātur |
I plur. | praecantabāmur |
II plur. | praecantabamĭni |
III plur. | praecantabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praecantābor |
II sing. | praecantabĕris, praecantabĕre |
III sing. | praecantabĭtur |
I plur. | praecantabĭmur |
II plur. | praecantabimĭni |
III plur. | praecantabuntur |
PARFAIT |
I sing. | praecantatus, a, um sum |
II sing. | praecantatus, a, um es |
III sing. | praecantatus, a, um est |
I plur. | praecantati, ae, a sumus |
II plur. | praecantati, ae, a estis |
III plur. | praecantati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praecantatus, a, um eram |
II sing. | praecantatus, a, um eras |
III sing. | praecantatus, a, um erat |
I plur. | praecantati, ae, a eramus |
II plur. | praecantati, ae, a eratis |
III plur. | praecantati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praecantatus, a, um ero |
II sing. | praecantatus, a, um eris |
III sing. | praecantatus, a, um erit |
I plur. | praecantati, ae, a erimus |
II plur. | praecantati, ae, a eritis |
III plur. | praecantati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praecanter |
II sing. | praecantēris, praecantēre |
III sing. | praecantētur |
I plur. | praecantēmur |
II plur. | praecantemĭni |
III plur. | praecantentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praecantārer |
II sing. | praecantarēris, praecantarēre |
III sing. | praecantarētur |
I plur. | praecantarēmur |
II plur. | praecantaremĭni |
III plur. | praecantarentur |
PARFAIT |
I sing. | praecantatus, a, um sim |
II sing. | praecantatus, a, um sis |
III sing. | praecantatus, a, um sit |
I plur. | praecantati, ae, a simus |
II plur. | praecantati, ae, a sitis |
III plur. | praecantati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praecantatus, a, um essem |
II sing. | praecantatus, a, um esses |
III sing. | praecantatus, a, um esset |
I plur. | praecantati, ae, a essemus |
II plur. | praecantati, ae, a essetis |
III plur. | praecantati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praecantāre |
II plur. | praecantamĭni |
FUTUR |
II sing. | praecantātor |
III sing. | praecantātor |
II plur. | |
III plur. | praecantantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praecantatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praecantāri |
PARFAIT |
Singolare: | praecantatus, a, um esse |
Plurale: | praecantati, ae, a esse |
FUTUR |
praecantatum esse |
GERUNDIVO |
praecantandus, a, um | |