Déclinaison / Conjugueur latin
praecarpo - Diathèse active
(praecarpo, praecarpis, praecarpsi, praecarpĕre, praecarptum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praecarpo |
| II sing. | praecarpis |
| III sing. | praecarpit |
| I plur. | praecarpĭmus |
| II plur. | praecarpĭtis |
| III plur. | praecarpunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecarpēbam |
| II sing. | praecarpēbas |
| III sing. | praecarpēbat |
| I plur. | praecarpebāmus |
| II plur. | praecarpebātis |
| III plur. | praecarpēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praecarpam |
| II sing. | praecarpes |
| III sing. | praecarpet |
| I plur. | praecarpēmus |
| II plur. | praecarpētis |
| III plur. | praecarpent |
| PARFAIT |
| I sing. | praecarpsi |
| II sing. | praecarpsisti |
| III sing. | praecarpsit |
| I plur. | praecarpsĭmus |
| II plur. | praecarpsistis |
| III plur. | praecarpsērunt, praecarpsēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecarpsĕram |
| II sing. | praecarpsĕras |
| III sing. | praecarpsĕrat |
| I plur. | praecarpserāmus |
| II plur. | praecarpserātis |
| III plur. | praecarpsĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praecarpsĕro |
| II sing. | praecarpsĕris |
| III sing. | praecarpsĕrit |
| I plur. | praecarpserĭmus |
| II plur. | praecarpserĭtis |
| III plur. | praecarpsĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praecarpam |
| II sing. | praecarpas |
| III sing. | praecarpat |
| I plur. | praecarpāmus |
| II plur. | praecarpātis |
| III plur. | praecarpant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecarpĕrem |
| II sing. | praecarpĕres |
| III sing. | praecarpĕret |
| I plur. | praecarperēmus |
| II plur. | praecarperētis |
| III plur. | praecarpĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praecarpsĕrim |
| II sing. | praecarpsĕris |
| III sing. | praecarpsĕrit |
| I plur. | praecarpserĭmus |
| II plur. | praecarpserĭtis |
| III plur. | praecarpsĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecarpsissem |
| II sing. | praecarpsisses |
| III sing. | praecarpsisset |
| I plur. | praecarpsissēmus |
| II plur. | praecarpsissētis |
| III plur. | praecarpsissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praecarpĕ |
| II plur. | praecarpĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praecarpĭto |
| III sing. | praecarpĭto |
| II plur. | praecarpitōte |
| III plur. | praecarpunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praecarpens, –entis |
| FUTUR |
| praecarptūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praecarpĕre |
| PARFAIT |
| praecarpsisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praecarptūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praecarptūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praecarpendi |
| Datif: | praecarpendo |
| Accusatif: | ad praecarpendum |
| Ablatif: | praecarpendo |
| SUPIN |
| praecarptum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECARPO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
