GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


praecarpor - Diathèse passive

(praecarpo, praecarpis, praecarpsi, praecarpĕre, praecarptum)

verbe transitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. praecarpor
 II sing. praecarpĕris, praecarpĕre
 III sing. praecarpĭtur
 I plur. praecarpĭmur
 II plur. praecarpimĭni
 III plur. praecarpuntur
IMPARFAIT
 I sing. praecarpēbar
 II sing. praecarpebāris, praecarpebāre
 III sing. praecarpebātur
 I plur. praecarpebāmur
 II plur. praecarpebamĭni
 III plur. praecarpebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. praecarpar
 II sing. praecarpēris, praecarpēre
 III sing. praecarpētur
 I plur. praecarpēmur
 II plur. praecarpemĭni
 III plur. praecarpentur
PARFAIT
 I sing. praecarptus, –a, –um sum
 II sing. praecarptus, –a, –um es
 III sing. praecarptus, –a, –um est
 I plur. praecarpti, –ae, –a sumus
 II plur. praecarpti, –ae, –a estis
 III plur. praecarpti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praecarptus, –a, –um eram
 II sing. praecarptus, –a, –um eras
 III sing. praecarptus, –a, –um erat
 I plur. praecarpti, –ae, –a eramus
 II plur. praecarpti, –ae, –a eratis
 III plur. praecarpti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. praecarptus, –a, –um ero
 II sing. praecarptus, –a, –um eris
 III sing. praecarptus, –a, –um erit
 I plur. praecarpti, –ae, –a erimus
 II plur. praecarpti, –ae, –a eritis
 III plur. praecarpti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. praecarpar
 II sing. praecarpāris, praecarpāre
 III sing. praecarpātur
 I plur. praecarpāmur
 II plur. praecarpamĭni
 III plur. praecarpantur
IMPARFAIT
 I sing. praecarpĕrer
 II sing. praecarperēris, praecarperēre
 III sing. praecarperētur
 I plur. praecarperēmur
 II plur. praecarperemĭni
 III plur. praecarperentur
PARFAIT
 I sing. praecarptus, –a, –um sim
 II sing. praecarptus, –a, –um sis
 III sing. praecarptus, –a, –um sit
 I plur. praecarpti, –ae, –a simus
 II plur. praecarpti, –ae, –a sitis
 III plur. praecarpti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. praecarptus, –a, –um essem
 II sing. praecarptus, –a, –um esses
 III sing. praecarptus, –a, –um esset
 I plur. praecarpti, –ae, –a essemus
 II plur. praecarpti, –ae, –a essetis
 III plur. praecarpti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. praecarpĕre
 II plur. praecarpimĭni
FUTUR
 II sing. praecarpĭtor
 III sing. praecarpĭtor
 II plur. –
 III plur. praecarpuntor
PARTICIPE
PARFAIT
 praecarptus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 praecarpi
PARFAIT
 Singolare: praecarptus, –a, –um esse
 Plurale: praecarpti, –ae, –a esse
FUTUR
 praecarptum esse
GERUNDIVO
 praecarpendus, –a, –um
SUPIN
 praecarptu

Voir la forme active de ce verbe


<<  praecarpo praecarptūrūs  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:PRAECARPOR100}} ---CACHE---