Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | praecautus |
Gen. | praecauti |
Dat. | praecauto |
Acc. | praecautum |
Abl. | praecaute |
Voc. | praecauto |
PLURIEL |
Nom. | praecauti |
Gen. | praecautōrum |
Dat. | praecautis |
Acc. | praecautos |
Abl. | praecauti |
Voc. | praecautis |
SINGULIER |
Nom. | praecaută |
Gen. | praecautae |
Dat. | praecautae |
Acc. | praecautam |
Abl. | praecaută |
Voc. | praecautā |
PLURIEL |
Nom. | praecautae |
Gen. | praecautārum |
Dat. | praecautis |
Acc. | praecautas |
Abl. | praecautae |
Voc. | praecautis |
SINGULIER |
Nom. | praecautum |
Gen. | praecauti |
Dat. | praecauto |
Acc. | praecautum |
Abl. | praecautum |
Voc. | praecauto |
PLURIEL |
Nom. | praecauta |
Gen. | praecautōrum |
Dat. | praecautis |
Acc. | praecauta |
Abl. | praecauta |
Voc. | praecautis |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECAUTUS100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|