Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | praecōnor |
II sing. | praecōnāris, praecōnāre |
III sing. | praecōnātur |
I plur. | praecōnāmur |
II plur. | praecōnamĭni |
III plur. | praecōnantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praecōnābar |
II sing. | praecōnabāris, praecōnabāre |
III sing. | praecōnabātur |
I plur. | praecōnabāmur |
II plur. | praecōnabamĭni |
III plur. | praecōnabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praecōnābor |
II sing. | praecōnabĕris, praecōnabĕre |
III sing. | praecōnabĭtur |
I plur. | praecōnabĭmur |
II plur. | praecōnabimĭni |
III plur. | praecōnabuntur |
PARFAIT |
I sing. | sum |
II sing. | es |
III sing. | est |
I plur. | sumus |
II plur. | estis |
III plur. | sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | eram |
II sing. | eras |
III sing. | erat |
I plur. | eramus |
II plur. | eratis |
III plur. | erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ero |
II sing. | eris |
III sing. | erit |
I plur. | erimus |
II plur. | eritis |
III plur. | erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praecōner |
II sing. | praecōnēris, praecōnēre |
III sing. | praecōnētur |
I plur. | praecōnēmur |
II plur. | praecōnemĭni |
III plur. | praecōnentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praecōnārer |
II sing. | praecōnarēris, praecōnarēre |
III sing. | praecōnarētur |
I plur. | praecōnarēmur |
II plur. | praecōnaremĭni |
III plur. | praecōnarentur |
PARFAIT |
I sing. | sim |
II sing. | sis |
III sing. | sit |
I plur. | simus |
II plur. | sitis |
III plur. | sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | essem |
II sing. | esses |
III sing. | esset |
I plur. | essemus |
II plur. | essetis |
III plur. | essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praecōnāre |
II plur. | praecōnamĭni |
FUTUR |
II sing. | praecōnātor |
III sing. | praecōnātor |
II plur. | |
III plur. | praecōnantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
|
INFINITO |
PRÉSENT |
praecōnāri |
PARFAIT |
Singolare: | |
Plurale: | |
FUTUR |
|
GERUNDIVO |
praecōnandus, a, um | |