Déclinaison / Conjugueur latin
praecōgĭtor - Diathèse passive
(praecōgĭto, praecōgĭtas, praecogitavi, praecōgĭtāre, praecogitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praecōgĭtor |
| II sing. | praecōgĭtāris, praecōgĭtāre |
| III sing. | praecōgĭtātur |
| I plur. | praecōgĭtāmur |
| II plur. | praecōgĭtamĭni |
| III plur. | praecōgĭtantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecōgĭtābar |
| II sing. | praecōgĭtabāris, praecōgĭtabāre |
| III sing. | praecōgĭtabātur |
| I plur. | praecōgĭtabāmur |
| II plur. | praecōgĭtabamĭni |
| III plur. | praecōgĭtabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praecōgĭtābor |
| II sing. | praecōgĭtabĕris, praecōgĭtabĕre |
| III sing. | praecōgĭtabĭtur |
| I plur. | praecōgĭtabĭmur |
| II plur. | praecōgĭtabimĭni |
| III plur. | praecōgĭtabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praecogitatus, –a, –um sum |
| II sing. | praecogitatus, –a, –um es |
| III sing. | praecogitatus, –a, –um est |
| I plur. | praecogitati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praecogitati, –ae, –a estis |
| III plur. | praecogitati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecogitatus, –a, –um eram |
| II sing. | praecogitatus, –a, –um eras |
| III sing. | praecogitatus, –a, –um erat |
| I plur. | praecogitati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praecogitati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praecogitati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praecogitatus, –a, –um ero |
| II sing. | praecogitatus, –a, –um eris |
| III sing. | praecogitatus, –a, –um erit |
| I plur. | praecogitati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praecogitati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praecogitati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praecōgĭter |
| II sing. | praecōgĭtēris, praecōgĭtēre |
| III sing. | praecōgĭtētur |
| I plur. | praecōgĭtēmur |
| II plur. | praecōgĭtemĭni |
| III plur. | praecōgĭtentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praecōgĭtārer |
| II sing. | praecōgĭtarēris, praecōgĭtarēre |
| III sing. | praecōgĭtarētur |
| I plur. | praecōgĭtarēmur |
| II plur. | praecōgĭtaremĭni |
| III plur. | praecōgĭtarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praecogitatus, –a, –um sim |
| II sing. | praecogitatus, –a, –um sis |
| III sing. | praecogitatus, –a, –um sit |
| I plur. | praecogitati, –ae, –a simus |
| II plur. | praecogitati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praecogitati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praecogitatus, –a, –um essem |
| II sing. | praecogitatus, –a, –um esses |
| III sing. | praecogitatus, –a, –um esset |
| I plur. | praecogitati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praecogitati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praecogitati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praecōgĭtāre |
| II plur. | praecōgĭtamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praecōgĭtātor |
| III sing. | praecōgĭtātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praecōgĭtantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praecogitatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praecōgĭtāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praecogitatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praecogitati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praecogitatum esse |
| GERUNDIVO |
| praecōgĭtandus, –a, –um |
| SUPIN |
| praecogitatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAECOGITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
