Déclinaison / Conjugueur latin
praesānesco - Diathèse active
(praesānesco, praesānescis, praesānescĕre, praesanui)
verbe intransitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesānesco |
| II sing. | praesānescis |
| III sing. | praesānescit |
| I plur. | praesānescĭmus |
| II plur. | praesānescĭtis |
| III plur. | praesānescunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesānescēbam |
| II sing. | praesānescēbas |
| III sing. | praesānescēbat |
| I plur. | praesānescebāmus |
| II plur. | praesānescebātis |
| III plur. | praesānescēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesānescam |
| II sing. | praesānesces |
| III sing. | praesānescet |
| I plur. | praesānescēmus |
| II plur. | praesānescētis |
| III plur. | praesānescent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesanui |
| II sing. | praesanuisti |
| III sing. | praesanuit |
| I plur. | praesanuĭmus |
| II plur. | praesanuistis |
| III plur. | praesanuērunt, praesanuēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesanuĕram |
| II sing. | praesanuĕras |
| III sing. | praesanuĕrat |
| I plur. | praesanuerāmus |
| II plur. | praesanuerātis |
| III plur. | praesanuĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesanuĕro |
| II sing. | praesanuĕris |
| III sing. | praesanuĕrit |
| I plur. | praesanuerĭmus |
| II plur. | praesanuerĭtis |
| III plur. | praesanuĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesānescam |
| II sing. | praesānescas |
| III sing. | praesānescat |
| I plur. | praesānescāmus |
| II plur. | praesānescātis |
| III plur. | praesānescant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesānescĕrem |
| II sing. | praesānescĕres |
| III sing. | praesānescĕret |
| I plur. | praesānescerēmus |
| II plur. | praesānescerētis |
| III plur. | praesānescĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesanuĕrim |
| II sing. | praesanuĕris |
| III sing. | praesanuĕrit |
| I plur. | praesanuerĭmus |
| II plur. | praesanuerĭtis |
| III plur. | praesanuĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesanuissem |
| II sing. | praesanuisses |
| III sing. | praesanuisset |
| I plur. | praesanuissēmus |
| II plur. | praesanuissētis |
| III plur. | praesanuissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesānescĕ |
| II plur. | praesānescĭte |
| FUTUR |
| II sing. | praesānescĭto |
| III sing. | praesānescĭto |
| II plur. | praesānescitōte |
| III plur. | praesānescunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praesānescens, –entis |
| FUTUR |
| – |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praesānescĕre |
| PARFAIT |
| praesanuisse |
| FUTUR |
| Singolare: | – |
| Plurale: | – |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praesānescendi |
| Datif: | praesānescendo |
| Accusatif: | ad praesānescendum |
| Ablatif: | praesānescendo |
| SUPIN |
| – |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESANESCO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
