Déclinaison / Conjugueur latin
praesāno - Diathèse active
(praesāno, praesānas, praesanavi, praesānāre, praesanatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesāno |
| II sing. | praesānas |
| III sing. | praesānat |
| I plur. | praesānāmus |
| II plur. | praesānātis |
| III plur. | praesānant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesānābam |
| II sing. | praesānābas |
| III sing. | praesānābat |
| I plur. | praesānabāmus |
| II plur. | praesānabātis |
| III plur. | praesānābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesānābo |
| II sing. | praesānābis |
| III sing. | praesānābit |
| I plur. | praesānabĭmus |
| II plur. | praesānabĭtis |
| III plur. | praesānābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praesanavi |
| II sing. | praesanavisti |
| III sing. | praesanavit |
| I plur. | praesanavĭmus |
| II plur. | praesanavistis |
| III plur. | praesanavērunt, praesanavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesanavĕram |
| II sing. | praesanavĕras |
| III sing. | praesanavĕrat |
| I plur. | praesanaverāmus |
| II plur. | praesanaverātis |
| III plur. | praesanavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesanavĕro |
| II sing. | praesanavĕris |
| III sing. | praesanavĕrit |
| I plur. | praesanaverĭmus |
| II plur. | praesanaverĭtis |
| III plur. | praesanavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesānem |
| II sing. | praesānes |
| III sing. | praesānet |
| I plur. | praesānēmus |
| II plur. | praesānētis |
| III plur. | praesānent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesānārem |
| II sing. | praesānāres |
| III sing. | praesānāret |
| I plur. | praesānarēmus |
| II plur. | praesānarētis |
| III plur. | praesānārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesanavĕrim |
| II sing. | praesanavĕris |
| III sing. | praesanavĕrit |
| I plur. | praesanaverĭmus |
| II plur. | praesanaverĭtis |
| III plur. | praesanavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesanavissem |
| II sing. | praesanavisses |
| III sing. | praesanavisset |
| I plur. | praesanavissēmus |
| II plur. | praesanavissētis |
| III plur. | praesanavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesāna |
| II plur. | praesānāte |
| FUTUR |
| II sing. | praesānāto |
| III sing. | praesānāto |
| II plur. | praesānatōte |
| III plur. | praesānanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praesānans, –antis |
| FUTUR |
| praesanatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praesānāre |
| PARFAIT |
| praesanavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praesanatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praesanatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praesānandi |
| Datif: | praesānando |
| Accusatif: | ad praesānandum |
| Ablatif: | praesānando |
| SUPIN |
| praesanatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESANO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
