Déclinaison / Conjugueur latin
praesānor - Diathèse passive
(praesāno, praesānas, praesanavi, praesānāre, praesanatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesānor |
| II sing. | praesānāris, praesānāre |
| III sing. | praesānātur |
| I plur. | praesānāmur |
| II plur. | praesānamĭni |
| III plur. | praesānantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesānābar |
| II sing. | praesānabāris, praesānabāre |
| III sing. | praesānabātur |
| I plur. | praesānabāmur |
| II plur. | praesānabamĭni |
| III plur. | praesānabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesānābor |
| II sing. | praesānabĕris, praesānabĕre |
| III sing. | praesānabĭtur |
| I plur. | praesānabĭmur |
| II plur. | praesānabimĭni |
| III plur. | praesānabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | praesanatus, –a, –um sum |
| II sing. | praesanatus, –a, –um es |
| III sing. | praesanatus, –a, –um est |
| I plur. | praesanati, –ae, –a sumus |
| II plur. | praesanati, –ae, –a estis |
| III plur. | praesanati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesanatus, –a, –um eram |
| II sing. | praesanatus, –a, –um eras |
| III sing. | praesanatus, –a, –um erat |
| I plur. | praesanati, –ae, –a eramus |
| II plur. | praesanati, –ae, –a eratis |
| III plur. | praesanati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesanatus, –a, –um ero |
| II sing. | praesanatus, –a, –um eris |
| III sing. | praesanatus, –a, –um erit |
| I plur. | praesanati, –ae, –a erimus |
| II plur. | praesanati, –ae, –a eritis |
| III plur. | praesanati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesāner |
| II sing. | praesānēris, praesānēre |
| III sing. | praesānētur |
| I plur. | praesānēmur |
| II plur. | praesānemĭni |
| III plur. | praesānentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesānārer |
| II sing. | praesānarēris, praesānarēre |
| III sing. | praesānarētur |
| I plur. | praesānarēmur |
| II plur. | praesānaremĭni |
| III plur. | praesānarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | praesanatus, –a, –um sim |
| II sing. | praesanatus, –a, –um sis |
| III sing. | praesanatus, –a, –um sit |
| I plur. | praesanati, –ae, –a simus |
| II plur. | praesanati, –ae, –a sitis |
| III plur. | praesanati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesanatus, –a, –um essem |
| II sing. | praesanatus, –a, –um esses |
| III sing. | praesanatus, –a, –um esset |
| I plur. | praesanati, –ae, –a essemus |
| II plur. | praesanati, –ae, –a essetis |
| III plur. | praesanati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesānāre |
| II plur. | praesānamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | praesānātor |
| III sing. | praesānātor |
| II plur. | – |
| III plur. | praesānantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| praesanatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| praesānāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | praesanatus, –a, –um esse |
| Plurale: | praesanati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| praesanatum esse |
| GERUNDIVO |
| praesānandus, –a, –um |
| SUPIN |
| praesanatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESANOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
