Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | praescătens |
Gen. | praescatentis |
Dat. | praescatenti |
Acc. | praescatentem |
Abl. | praescatenti |
Voc. | praescătens |
PLURIEL |
Nom. | praescatentes |
Gen. | praescatentĭum |
Dat. | praescatentĭbus |
Acc. | praescatentes |
Abl. | praescatentĭbus |
Voc. | praescatentes |
SINGULIER |
Nom. | praescătens |
Gen. | praescatentis |
Dat. | praescatenti |
Acc. | praescatentem |
Abl. | praescatenti |
Voc. | praescătens |
PLURIEL |
Nom. | praescatentes |
Gen. | praescatentĭum |
Dat. | praescatentĭbus |
Acc. | praescatentes |
Abl. | praescatentĭbus |
Voc. | praescatentes |
SINGULIER |
Nom. | praescătens |
Gen. | praescatentis |
Dat. | praescatenti |
Acc. | praescătens |
Abl. | praescatenti |
Voc. | praescătens |
PLURIEL |
Nom. | praescatentĭa |
Gen. | praescatentĭum |
Dat. | praescatentĭbus |
Acc. | praescatentĭa |
Abl. | praescatentĭbus | |