Déclinaison / Conjugueur latin
praesāgo - Diathèse active
(praesāgo, praesāgas, praesagavi, praesāgāre, praesagatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | praesāgo |
| II sing. | praesāgas |
| III sing. | praesāgat |
| I plur. | praesāgāmus |
| II plur. | praesāgātis |
| III plur. | praesāgant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesāgābam |
| II sing. | praesāgābas |
| III sing. | praesāgābat |
| I plur. | praesāgabāmus |
| II plur. | praesāgabātis |
| III plur. | praesāgābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | praesāgābo |
| II sing. | praesāgābis |
| III sing. | praesāgābit |
| I plur. | praesāgabĭmus |
| II plur. | praesāgabĭtis |
| III plur. | praesāgābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | praesagavi |
| II sing. | praesagavisti |
| III sing. | praesagavit |
| I plur. | praesagavĭmus |
| II plur. | praesagavistis |
| III plur. | praesagavērunt, praesagavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesagavĕram |
| II sing. | praesagavĕras |
| III sing. | praesagavĕrat |
| I plur. | praesagaverāmus |
| II plur. | praesagaverātis |
| III plur. | praesagavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | praesagavĕro |
| II sing. | praesagavĕris |
| III sing. | praesagavĕrit |
| I plur. | praesagaverĭmus |
| II plur. | praesagaverĭtis |
| III plur. | praesagavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | praesāgem |
| II sing. | praesāges |
| III sing. | praesāget |
| I plur. | praesāgēmus |
| II plur. | praesāgētis |
| III plur. | praesāgent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | praesāgārem |
| II sing. | praesāgāres |
| III sing. | praesāgāret |
| I plur. | praesāgarēmus |
| II plur. | praesāgarētis |
| III plur. | praesāgārent |
| PARFAIT |
| I sing. | praesagavĕrim |
| II sing. | praesagavĕris |
| III sing. | praesagavĕrit |
| I plur. | praesagaverĭmus |
| II plur. | praesagaverĭtis |
| III plur. | praesagavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | praesagavissem |
| II sing. | praesagavisses |
| III sing. | praesagavisset |
| I plur. | praesagavissēmus |
| II plur. | praesagavissētis |
| III plur. | praesagavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | praesāga |
| II plur. | praesāgāte |
| FUTUR |
| II sing. | praesāgāto |
| III sing. | praesāgāto |
| II plur. | praesāgatōte |
| III plur. | praesāganto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| praesāgans, –antis |
| FUTUR |
| praesagatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| praesāgāre |
| PARFAIT |
| praesagavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | praesagatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | praesagatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | praesāgandi |
| Datif: | praesāgando |
| Accusatif: | ad praesāgandum |
| Ablatif: | praesāgando |
| SUPIN |
| praesagatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:PRAESAGO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
