Déclinaison / Conjugueur latin
praesāgor - Diathèse passive
(praesāgo, praesāgas, praesagavi, praesāgāre, praesagatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | praesāgor |
II sing. | praesāgāris, praesāgāre |
III sing. | praesāgātur |
I plur. | praesāgāmur |
II plur. | praesāgamĭni |
III plur. | praesāgantur |
IMPARFAIT |
I sing. | praesāgābar |
II sing. | praesāgabāris, praesāgabāre |
III sing. | praesāgabātur |
I plur. | praesāgabāmur |
II plur. | praesāgabamĭni |
III plur. | praesāgabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | praesāgābor |
II sing. | praesāgabĕris, praesāgabĕre |
III sing. | praesāgabĭtur |
I plur. | praesāgabĭmur |
II plur. | praesāgabimĭni |
III plur. | praesāgabuntur |
PARFAIT |
I sing. | praesagatus, a, um sum |
II sing. | praesagatus, a, um es |
III sing. | praesagatus, a, um est |
I plur. | praesagati, ae, a sumus |
II plur. | praesagati, ae, a estis |
III plur. | praesagati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praesagatus, a, um eram |
II sing. | praesagatus, a, um eras |
III sing. | praesagatus, a, um erat |
I plur. | praesagati, ae, a eramus |
II plur. | praesagati, ae, a eratis |
III plur. | praesagati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | praesagatus, a, um ero |
II sing. | praesagatus, a, um eris |
III sing. | praesagatus, a, um erit |
I plur. | praesagati, ae, a erimus |
II plur. | praesagati, ae, a eritis |
III plur. | praesagati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | praesāger |
II sing. | praesāgēris, praesāgēre |
III sing. | praesāgētur |
I plur. | praesāgēmur |
II plur. | praesāgemĭni |
III plur. | praesāgentur |
IMPARFAIT |
I sing. | praesāgārer |
II sing. | praesāgarēris, praesāgarēre |
III sing. | praesāgarētur |
I plur. | praesāgarēmur |
II plur. | praesāgaremĭni |
III plur. | praesāgarentur |
PARFAIT |
I sing. | praesagatus, a, um sim |
II sing. | praesagatus, a, um sis |
III sing. | praesagatus, a, um sit |
I plur. | praesagati, ae, a simus |
II plur. | praesagati, ae, a sitis |
III plur. | praesagati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | praesagatus, a, um essem |
II sing. | praesagatus, a, um esses |
III sing. | praesagatus, a, um esset |
I plur. | praesagati, ae, a essemus |
II plur. | praesagati, ae, a essetis |
III plur. | praesagati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | praesāgāre |
II plur. | praesāgamĭni |
FUTUR |
II sing. | praesāgātor |
III sing. | praesāgātor |
II plur. | |
III plur. | praesāgantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
praesagatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
praesāgāri |
PARFAIT |
Singolare: | praesagatus, a, um esse |
Plurale: | praesagati, ae, a esse |
FUTUR |
praesagatum esse |
GERUNDIVO |
praesāgandus, a, um | |